OS ANIVERSARIOS DE OUTUBRO.

 AO REMATAR OUTUBRO, FESTEXAMOS OS ANIVERSARIOS.

ESTE MES FOI O TURNO DE PAOLA E OLIVIA MACEIRA!!!

MIRADE O NOSO REGALO PARA ELAS...

PARABÉNS PAOLA E OLIVIA!!!

FELICES 5 ANOS!!!

SAMAÍN.

QUEREDES VER OS CONTOS DE SAMAÍN, QUE ENVIARON AS FAMILIAS??? NÓS XA OS VIMOS NA AULA.

O VÍDEO DE BRAIS E A SÚA FAMILIA É MOI SORPRENDENTE E DÁ MOITO MEDO!!!

ESTE É O AUDIO QUE FIXO CIRCE COA SÚA FAMILIA. ENCANTOUNOS!!!

AQUÍ VOS DEIXAMOS O CONTO DE GABRIEL GARRIDO E A SÚA FAMILIA. É MOI DIVERTIDO!

MIRADE A CREACION DE LEO E A SÚA FAMILIA. É MOI INTERESANTE!

ESTE É O VÍDEO DE XABI E A SÚA FAMILIA. ERA UN POUCO COMPLICADO DE SUBIR, ASÍ QUE FIXEMOS UN ENLACE. É MOI ENTRETIDO!!!

PINCHADE AQUÍ PARA VELO.

POR AQUÍ ANDA O VÍDEO DE ZELTIA E A SÚA FAMILIA. UN CONTO DE MEDO!!!

SAMAÍN.

 HOXE FESTEXAMOS UN SAMAÍN DIFERENTE PORQUE NON HOUBO RECEITAS MONSTRUOSAS NIN  XUNTANZA CO RESTO DE AULAS DE INFANTIL, PERO SI HOUBO DISFRACES E FESTA!!!

FESTEXAMOS O SANMAÍN

 Na clase de 4º de infantil celebramos esta festa de orixe celta a través de diversas actividades: desfile de disfraces, realizamos o noso propio mostruo,cantamos cancións de medo, escoitamos contos. Pasamolo xenial!

Ademáis, descubrimos unha nova emoción: O MEDO. 

¿Por qué é importante traballar esta emoción primaria na educación infantil?

• axudanos a vivir experiencias novas
• coñecemos os diversos tipos de medo, non existe un só medo
• reacionamos ante situación de perigo
• superar situacións ou circunstancias que nos provocan vergonza, inseguridades
• danos a oportunidade de xerar ferramentas para afrontar certas situacións que nun principio nos xeneran ansiedade.
• gracias a el superámonos a nos mesmos, melloramos e resolvemos situacións que a priori, nos parecían imposibles de enfrentar.

A continuación podedes obervar as fotos das nosas actividades. Esperamos que vos gusten.

Para rematar agradecer a colaboración e participación das familias(Roi, Clara e Martiño) que nos enviaron un contode medo  grabado. ENCANTOUNOS! Coa vosa cooperación o noso proceso de ensinanza aprendizaxe obten grande beneficios e proporcionanos unha gran aprendizaxe significativa.

Esas cousas cotiás...

 Benqueridas familias:

Aquí vos poño unhas fotiños, desas cousas de tódolos días que facemos, que igual non quedan super lucidas, pero a min me encantan (desexo que a vos tamén) porque vexo os avances nos peques: Como traballan en equipo e se lles ocorren cousas cada vez máis creativas, como van facendo un trazo cada vez máis claro...

Os debuxos son de sí mesmos, feitos dun e un coa axuda da maravillosa profe María nesa mesiña ao lado do espello. Se queredes traballar con eles as partes da cara mentres os axudades a peinarse ou lavar os dentes, sería un complemento fantástico!

Unha aperta xigante!

Corre, corre cabaciña!

 O outono é a época na que as cabazas son as protoganonistas. Hoxe na aula de tres anos, lemos o conto: Corre, corre cabaciña! e posteriormente realizamos a nosa propia cabaza, rasgando papel laranxa e pegando.

As habilidades que favorecemos ao levar a cabo esta actividade son as seguintes:

• Prensión
• Coordinación visomotriz
• Atención
• Manexo da forza
• Coordinación bilateral das mans, posto que as ten que mover en direccións opostas
• Facer a pinza: utilizando o dedo índice e pulgar con forza.

A través desta sinxela e divertida actividade os nenos e nenas están a traballar a súa motricidade fina, tan importante e precisa para a lectoescritura futura.

Para finalizar resaltar unha palabras de Albert Einstein: "O aprendizxe é experiencia"

O NOSO RECUNCHO DE PATIO

 Persoalmente, eu desfruto moitísimo do patio. 

Non só poque tivemos a sorte de que nos tocara herba, e árbore, e flores, e se vexa o millo, e o mar e se pasee por alí de cando en vez o gato do veciño con cara de sono (que foi un gran acontecemento)...

Senón porque vin a estes pequenos ir transformando o seu xogo. Ao principio todo eran pelexan e “profe, onde están os xoguetes?” E “profe, yo me aburro”. 

Agora debuxan con paus na terra, fan sopas de pedras, voan coas plumas das gaivotas nas mans, tiran bombas de herbas e fan que son confeti (porque todos os días é festa, seica), fanse coxeguiñas no pelo, trenzas a min, xogan a pillar e a trenes, cólganse da árbore coma monos... 

É dicir, que están desenvolvendo intensamente a imaxinación que esta sociedade saturada que temos lles estaba apagando. 

Un libro maravilloso para profundizar nisto é “La educación del asombro” de Catherine L´Ecuyer.

Aquí vos deixo un link a un artigo seu que O BORDA: https://catherinelecuyer.com/2016/07/06/la-importancia-de-educar-en-el-asombro-y-en-la-realidad/

Espero que vos faga tan feliz como a min velos nestas fotos tan cotiás 😊. Aperta grandísima, Ana. 

TANTA LERIA COAS ESTRELAS....

 Bos días 🌞 a todas as familias!!!!

Estos peques están tan motivados de conseguir estrelas prateadas levantando a man, acertando letras e números, camiñando polas nubes, facendo as posturas de ioga e canta cousa se nos vai ocurrindo, que houbo que inventar algo para darlle soporte! 

Foi moi gracioso porque algún empezara xa a acumular as estrelas no mandilón, no tarxeta do bus ou na etiqueta do seu nome da mesa... e estaban tapando todo! Outros estaban lavando as mans bastante regular para que non lle caeran... 

En fin, que en vista da importancia tesorística que lle deron, deseñei estes CARNÉS SEMANAIS:

Estes son os da semana próxima. Ao levalos o venres para casa xunto co mandilón tamén lle serven para ensinarvos orgullosamente o moito que traballaron 🙂. Nós estamos encantadas coas ganas que lle poñen a todo!

Agora, un par de aclaracións pedagóxicas: 

1) Sempre vamos a buscar a maneira de premiar algo a todos, incentivalos e reforzar o positivo.

2) As “caras chungas” as uso en ocasión moi contadas, unha vez esgotados 3 avisos serios, por incumprir unha norma de convivencia. É dicir: son de comportamento, nunca por fallar ou non saber contidos.

Espero que vos sirvan tamén a vos para entablar un diálogo contructivo con eles! 

Unha aperta enorme, Ana.

AS NOVAS FORMAS DE XOGAR.

 NA AULA TIVEMOS QUE ADAPTARNOS MOITO, PARA RESPECTAR OS PROTOCOLOS E TRATAR DE MANTERNOS O MÁIS SANS POSIBLE.

UNHA DAS COUSAS QUE MÁIS CAMBIOU FORON OS RECUNCHOS, QUE XA NON EXISTEN.

AGORA OS XOGOS TEÑEN QUE SER INDIVIDUAIS E OS MATERIAIS HAN DE DESINFECTARSE, SE OS VAI USAR UNHA SEGUNDA PERSOA, POLO QUE DECIDIMOS QUE ESCOLLEMOS ALGO CO QUE EXPERIMENTAR/XOGAR E, ATA O PRÓXIMO DÍA, NON PODEMOS CAMBIAR.

ESTAMOS AFACÉNDONOS MOI BEN!!!

ÚLTIMOS RECURSOS DESTA SEMANA

 FALTABAN POR AMOSAR OS RECURSOS SOBRE O MAR DE ONTE E HOXE.

ANTÍA TROUXO UN OURIZO DE MAR E CUNCHAS DE VIEIRAS. EXPLICOUNOS QUE AS CUNCHAS SERVÍAN PARA FACER MÚSICA...

E FÍXONOS UNHA DEMOSTRACIÓN.

TAMÉN FIXO DOUS NOVOS DEBUXOS.

ZELTIA TIÑA NA CASA UN NARVAL, UN PEIXE GLOBO E UNHA CARACOLA.

OLIVIA TROUXO UN DEBUXO DO MAR, CON FORMA DE PEIXE.

GRACIAS!!!

Hora de experimentar

Esta semana experimentamos cun limón!

Tras o patio Clara trouxo para clase un limón. Tódos e todas as cativas da nosa clase querían aportar os seus coñecementos sobre esta froita. 

Posteriormente, realizamos diversas actividades con el; observamos que cor tiña, tocámolo (previa desinfección) e comprobamos cómo era por dentro e que contiña.

Gran sorpresa levaron os cativos/as cando descubriron que o limón contiña zume de cor amarelo claro.

Para rematar,  pintamos con él. Foi moi divertido!

COUSIÑAS

 ENSINÁMOSVOS AS COUSIÑAS QUE CHEGARON HOXE Á AULA.

ZELTIA FIXO ESTE FANTÁSTICO DEBUXO DO MAR.

ANTÍA TAMÉN NOS AMOSOU O SEU DEBUXO.

IRIA ATOPOU ESTAS DÚAS CUNCHAS, MOI BRANQUIÑAS.

A BRAIS EMPRESTÁRONLLE ESTAS CUNCHAS, DE DIFERENTES ANIMAIS. 

XENIAL!!!